Tussen heuvels en rivier: Blijvende inheemse planten zaaien
Graag beginnen we met de reactie van een lezer naar aanleiding van onze vorige column. De wilde Marjolein, liet een lezer ons weten, stond in bloei precies op het moment dat uw vorig stukje verscheen. De bloeiende marjolein trekt zoveel insecten dat je je ogen niet gelooft. Verschillende soorten wilde bijen en hommels vliegen af en aan en aan de vlinders hadden we onze handen vol in het vlindertelweekend, want de verschillende zandogen en witjes waren letterlijk niet te tellen. De wilde marjolein is al jaren een van onze meest-geliefde tuinplanten. Hij (zij?) bloeit altijd uitbundig en lang en kan goed tegen droogte, zelfs in de hitte van onlangs. Zeker nu flora en fauna het zo moeilijk hebben is het indrukwekkend om te zien hoe gemakkelijk je de natuur een duwtje in de goede richting kunt geven.
Een mooi verhaal! Ook mooi is, dat er behalve de wilde marjolein talloze andere soorten inheemse planten zijn die het zonder veel moeite doen in onze tuinen, of zelfs in bakken (balkon!).
Bij het kiezen van planten is van belang, dat de grond geschikt is. Hoewel dat per tuin verschilt door allerlei (soms onbegrijpelijke) oorzaken, moeten we er in onze omgeving in het algemeen van uitgaan, dat de grond schraal en droog is, al is het de kant van de IJssel op is wel anders. Het Veluwse zand is als een zeef, die houdt nauwelijks water vast. De schraalheid is voor veel inheemse planten juist een voordeel.
Om de natuur optimaal te helpen kunt u vaste een tweejarige planten zelf gaan zaaien. Augustus en september zijn daar precies de goede maanden voor – dat is de tijd waarin veel planten hun zaden laten vallen. De plantjes die uit de zaden groeien, sterven in de winter boven de grond af, maar hun wortelgestel blijft. In het voorjaar groeit daar de plant uit die zal bloeien. Tweejarige planten en vaste planten doorstaan altijd eerst een winter, voordat ze tot bloeien komen. Al ze eenmaal bloeien – en zaden maken, bloeien ze daarna ieder jaar. Het verschil tussen vaste en tweejarige planten is daarom vaak niet te zien, de meeste kruidachtige (niet-houtige) planten sterven immers in de winter bovengronds af.
Het zaaien van vaste en tweejarige planten in de nazomer heeft een aantal voordelen. De tuin is dan nog in zijn zomerse schoonheid en u hoeft niet ieder plantje met ongeduld de grond uit te kijken, zoals in het voorjaar, als alles nog kaal is. En als de winter voorbij is, hoeft u alleen maar te wachten. Als u in het voorjaar zou zaaien, zou dat een beetje ondankbaar zijn, want ook dan zou het nog ruim een jaar duren, voordat de nieuwe planten gaan bloeien. Als nu dat voorjaar begint, dus nadat u in de voorgaande nazomer gezaaid heeft, heeft u nog een heel poosje rust. Over zaaien hoeft u zich geen kopzorgen te maken en bovendien hoeft u voorlopig niet te wieden. Voordat er iets boven de grond is zou grootscheeps wieden te riskant zijn voor al die nog slapende planten die u zo zorgvuldig zaaide. Dit is een leuk soort wachten, dat trouwens nog leuker wordt als u voorjaarsbolletjes heeft gepoot.