Tussen heuvels en rivier: Naar de lente
En toen was het al februari. De dagen worden merkbaar langer en de zon warmer en buiten is al aan van alles te merken dat er een voorjaar in de maak is. Voorjaarsbollen lopen uit, sneeuwklokjes bloeien op sommige plekken al evenals botanische krokussen, de knoppen van primula’s en kerstrozen (Helleborus) staan op opengaan. Ook een aantal heesters komt zichtbaar tot leven, hun bloemen verschijnen eerder dan het blad. Hazelaars met katjes, geurende toverhazelaars en gele kornoelje beide met hun fraaie krullerige bloeiwijze geven een feestelijk voorproefje van het nieuwe seizoen. Eigenlijk is het voorjaar al begonnen. Buiten lokt en tuin en balkon vragen onze aandacht.
Hazelaar in bloei, foto: Ruud Overes
Steeds vaker wordt Vereniging natuur en milieu Epe benaderd door mensen die op zoek zijn naar een ecologisch-werkende hovenier. Tot nu toe hebben wij die niet gevonden. Dat is vreemd en jammer, om het zo maar te zeggen. Ten eerste is de tijd meer dan rijp voor natuurvriendelijk tuinieren, omdat de natuur dat hard nodig heeft. En ten tweede geeft het een ongekend plezier om in je eigen tuin met de natuur samen te gaan werken. Als je daar de smaak van te pakken krijgt, is er geen weg terug, integendeel. Er gaat een wereld voor je open waar je niet van wist dat hij bestond.
Een sprong in de tijd. In een verhaal van een van onze grote schrijvers, Louis Couperus, vond ik de volgende passage. “….een magnoliaboom zo zwaar en zo oud, dat, helaas, hij deze winter gesnoeid werd en gehakt en gepakt door een vandaal, die mij tuinmansdiensten bewijst, en beweerde, dat de magnoliaboom mij de zon benam. Ikzelve heb het nooit durven beweren, bang, die oude, mooie, boom te beledigen in zijn schoonheid en roeping: schaduw en lommer te verspreiden”. (Louis Couperus, De oude Trophime, 1910).
Couperus schrijft over het plezier dat de boom hem geeft en de waarde van zijn schaduw. De schrijver woonde in die tijd in Nice, waar de zomers altijd al erg warm waren. Zijn tuinman had andere overwegingen, die dacht alleen aan het licht in het huis en hij dacht bovendien voor een ander. Het respect dat Couperus voor de boom had, had voor de tuinman geen rol gespeeld. In de meer dan honderd jaar die sinds Couperus verstreken zijn, is er heel veel veranderd. Couperus en zijn tuinman hielden zich niet bezig met biodiversiteit en bodemleven, met klimaatbestendigheid. Nu zijn deze dingen van groot belang geworden, voor ons allemaal. Geen tuinman zou het, denk ik, in zijn hoofd halen, op eigen houtje een prachtige, oude magnolia om te hakken voor meer zonlicht in uw huis. De hovenier echter die zo met tuinen, planten en bomen omgaat dat de natuur ermee gediend is, die zijn werk doet uit liefde voor en kennis van de natuur, werkt met de natuur samen en helpt haar te versterken. Hij kan niet alleen onze omgeving verbeteren en mooier maken, maar leert zijn klanten al doende van alles over planten die heel goed en op eigen kracht in onze eigen omgeving kunnen leven en hoe insecten, vogels en kleine zoogdieren daar profijt van kunnen hebben. Hij zal vertellen waarom het zo belangrijk is, biologisch-gekweekte, inheemse planten te kopen, of te zaaien. Hij helpt zijn klanten, hun omgeving beter bestand te maken tegen het veranderende klimaat. Hij helpt u anders te gaan kijken. Als het goed is, betekent dat: meer eenvoud en rust en plezier in plaats van zorgen. Over de gele kornoelje volgende keer verder!
Graag nodigen we lezers die iets interessants te vertellen hebben dat de natuur in onze eigen omgeving vooruithelpt, of vragen daarover, te schrijven naar info@natuurenmilieuepe.nl. Zie ook www.natuurenmilieuepe.nl.
